این چند روزه حالم حسابی گرفته است و علتش هم این است که همین طور الکی کامپیوترم منفجر و داغون و فرت و تبخیر شد ! نمی دانم چه مرض ناکاری گرفته است که همین که ویندوز بالا می آید دوباره ری استارت می کند و دوباره و دوباره.
از یک طرف یک رابطه عاطفی با این موجود دارم ! یعنی الان هر چند ساعت یک بار می روم دست می شکم به شکم کیس .مثل موجود عزیزی که انگار تب دارد .هی بهش می گویم که « غصه نخور کامی تو حالت خوب میشه . » * از طرف دیگر به نت معتادم و الان دور از جانتان حسابی استخوان درد دارم. از آن طرف دیگر تر ! هم دوست ندارم از سیستم یا نت بوک کس دیگری استفاده کنم.به نظرم این جور چیز ها مثل مسواک شخصیست. این است که مانده ام سفیر و سرگردان!
یک دلم می گوید ببرم بدهم درستش کنند که نمی شود . یه عالم عکس و فیلم خصوصی درش دارم که می ترسم همین پس فردا سر کوچه مان به خودم بفروشند. والله ! مملکت که صاحب ندارد. یک دلم می گوید ببرم بدهم به آقای الف ** مثل همیشه درمانش کند. که این هم نمی شود . درش یک عالمه فایل موبوط به اینجاست که خوش ندارم آقای الف پیدایش کند.اصلن فلسفه بستن وبلاگ سابق و آمدن به این گوشه دنج فرار کردن از چشمهای همین شخص نازنین بود.
فعلن سر می زنم به کافی نت که گلاب به روتان مثل استفاده از مستراح عمومی دل بهم زن است. یکی دارد بلند بلند چت می کند ، ریز ریز می خندد . بغل دستی تا کمر خم شده روی سیستم شما، از سرور مرکزی هم نگو ! مثل این است که پنجره اتاق خوابتان را برای مردم چارطاق کرده باشید. در ضمن به همان کثیفی و بوگندویست که موال های وسط راه . وب هایتان را هم با GPRS تلفن همراه چک می کنم.این مورد را داشته باشید که اینترنت تلفن همراه دوز اعتیادش چند برابر کانکت شدن با کامپیوتر و نوت بوک است. مثل اینکه بخواهید تریاک را با مثلن ماری جوانا مقایسه کنید (من که تا حالا هیچ کدامش را امتحان نکردم . از کار بلدهاش بپرسید) یک علتش این است که نصف شب و دم صبح بی سر و صدا و قر و فر باهاتان تا توی تخت هم می آید!
توجه و التفات : اگر آدم خبره و کار بلد از این بغل ها رد می شود که بفهمد مشکل این کامی ما (یعنی این ری استارت شدن مدام بعد از بالا آمدن ویندوز ) را بداند از کجا آب می خورد ، یک راهنمایی بکند که انشالله در بهشت 24 ساعته کانکت باشد !
*شاید این هم یک جور بیماری روحی – روانی عصر جدید باشد. دوستی داشتم که عشق عجیبی به یخچال خانه شان داشت و روزی چند بار بغلش می کرد و می بوسیدش !!!
** آقای دوست پسر !
از یک طرف یک رابطه عاطفی با این موجود دارم ! یعنی الان هر چند ساعت یک بار می روم دست می شکم به شکم کیس .مثل موجود عزیزی که انگار تب دارد .هی بهش می گویم که « غصه نخور کامی تو حالت خوب میشه . » * از طرف دیگر به نت معتادم و الان دور از جانتان حسابی استخوان درد دارم. از آن طرف دیگر تر ! هم دوست ندارم از سیستم یا نت بوک کس دیگری استفاده کنم.به نظرم این جور چیز ها مثل مسواک شخصیست. این است که مانده ام سفیر و سرگردان!
یک دلم می گوید ببرم بدهم درستش کنند که نمی شود . یه عالم عکس و فیلم خصوصی درش دارم که می ترسم همین پس فردا سر کوچه مان به خودم بفروشند. والله ! مملکت که صاحب ندارد. یک دلم می گوید ببرم بدهم به آقای الف ** مثل همیشه درمانش کند. که این هم نمی شود . درش یک عالمه فایل موبوط به اینجاست که خوش ندارم آقای الف پیدایش کند.اصلن فلسفه بستن وبلاگ سابق و آمدن به این گوشه دنج فرار کردن از چشمهای همین شخص نازنین بود.
فعلن سر می زنم به کافی نت که گلاب به روتان مثل استفاده از مستراح عمومی دل بهم زن است. یکی دارد بلند بلند چت می کند ، ریز ریز می خندد . بغل دستی تا کمر خم شده روی سیستم شما، از سرور مرکزی هم نگو ! مثل این است که پنجره اتاق خوابتان را برای مردم چارطاق کرده باشید. در ضمن به همان کثیفی و بوگندویست که موال های وسط راه . وب هایتان را هم با GPRS تلفن همراه چک می کنم.این مورد را داشته باشید که اینترنت تلفن همراه دوز اعتیادش چند برابر کانکت شدن با کامپیوتر و نوت بوک است. مثل اینکه بخواهید تریاک را با مثلن ماری جوانا مقایسه کنید (من که تا حالا هیچ کدامش را امتحان نکردم . از کار بلدهاش بپرسید) یک علتش این است که نصف شب و دم صبح بی سر و صدا و قر و فر باهاتان تا توی تخت هم می آید!
توجه و التفات : اگر آدم خبره و کار بلد از این بغل ها رد می شود که بفهمد مشکل این کامی ما (یعنی این ری استارت شدن مدام بعد از بالا آمدن ویندوز ) را بداند از کجا آب می خورد ، یک راهنمایی بکند که انشالله در بهشت 24 ساعته کانکت باشد !
*شاید این هم یک جور بیماری روحی – روانی عصر جدید باشد. دوستی داشتم که عشق عجیبی به یخچال خانه شان داشت و روزی چند بار بغلش می کرد و می بوسیدش !!!
** آقای دوست پسر !
۶ نظر:
چنتا drive روی کامپیوتر دارین؟ اگر فایل‌های شخصیتون روی درایوی که windows نصب شده نیست میتونین یه CD نصب ویندوز بذارین و از اول ویندوز نصب کنین
سلام
میخواهم دو تا غلط از شما بگیرم.
1- خواهرم ری استار نه . ری استارت.
restart
2- سفیل و سرگردان نه . سفیر و سرگردان
دورود /
ما یه نظر دادیم پر شد رفت هوا یهو!
ببین اگر موقع بالا اومدن ویندوز به قاعده ی 20 ثانیه فرصت داشته باشی میشه یه کاریش کرد و اونم اینه که از گزینه استارت بری به " اکسسوری" از اون به گرینه " سیستم تولز" از اون به گزینه " سیستم ری استوری " .
وارد صفحه سیستم ری استوری که میشی باید بلافاصله به گزینه " نکست" یا همون صفحه بعدی بری و از جدول تقویمی شکلی که بهت میده یا یکی از روزهای قبل از مبتلا شدن سیستم و یا اگر ممکن بود ماه گذشته رو انتخاب کنی . شکل انتخاب هم به این شکله که
در اون تقویم بعضی از تاریخ ها هستند که مثل لینک قابلیت کلیک دارندو تو باید از یکی از اون لینک تاریخها سیستم رو برگردونی به حالتی که قبل از این ابتلا داشته یعنی توی حالت متعادل و سالمش . کافیه روی همون تاریخی که فکر میکنی در اون زمان سیستمت سالم بوده کلیک کنی .
سیستم یک بار ری استارت میکنه و دفعه بعد که بالا میاد مشکل حل شده .
راههای دیگه هم هست که منتها اینجا و اینجوری نمیشه توضیح داد .
امیدوارم بتونی از این راه که گفتم استفاده کنی .
وقت خوش ./././././././././././.
اولن که خیلی خیلی مرسی !من سعی می کنم دونه دونه راهنمایی هاتون رو انجام بدم. ما که وسیله ایم .ایشالله خدا شفا بده !!
اما
1-امین جان در سیستم بلاگر ویرایش نظرات رو ندیدم .فقط میشه رد یا تایید کرد این بود که مجبور شدم رد کنم .
2- ملت به خدا من هم می دونم ری استارت هست نه ری استار . منتها ن همونجوری نوشتم که اغلب تلفظ می کنیم.
3- زاد سرو عزیز واقعن نمی دونستم سفیره و نه سفیل ! مرسی .
حالا یه سوال : موال یا مبال ؟
في الواقع من روزهايي كه نيستم پشت اين سيستم لعنتي نهايت سعي رو دارم تا از كامپيوتر همراه(فرهنگ فارسي لپ تاپ) استفاده نكنم.بد دردي است اين درد نت
سلام ممکن است از فن سی پی یو باشد. هزینه ای هم ندارد .
ارسال یک نظر