۱۳۸۹/۰۲/۰۲

عمري دگر ببايد !

اي گنج نوشدارو
بر خسته گان
گذر كن!
مرهم بدست و
ما را
مجروح/مجروح /مج .روح ح ح ح ميگذاري
عمري /عمري/عمري /عمري/عمري/عمري دگر
ببايد بعد از وفات ما را
كين عمر
طي نموديم
.
.
.
هم در اميدواري
در اميدواري
اميدواري

آيه ؟! هنو اميدواري دختر ؟!

پ.ن1 : بچهه تو بيمارستان بغل مامانش هي مي گفت : ماما ؟! ماما ؟ ماما ؟ مامانه مي گفت جانم ؟ بچه مي گفت: دارم مي سوزم ! حالا حكايت ماست !

پ.ن 2 : من خوبم و هستم. ممنون بابت تمام همدردي ها و نگراني ها. چيزي نيست.تجربه كرده ام اين جور درد ها نمي كشد آدم را.بابا يادم مي داد قوي باشم. بچه لوس و فين فيني را خوش نداشت . من هي دلم مي خواست مثل بام زي باشم ، قوي ترين خرس جهان. ته دلم اما هي مثل الفي اتكينز مي گفتم : من از تاريكي نمي ترسم. من نمي ترسم. نمي ترسم.